Andrzej_M_

Dodam jeszcze, że mam 1007 gram takiego paliwa, które przeszło przez mój ślimak i kolano podajnika. Spróbuje to przesiać na różne frakcje, tylko muszę dorobić jakieś sita. Wyniki i wizualizacje w postaci zdjęć, oczywiście zamieszczę na forum.

Tutaj zapewne rozchodzi się o pracę dwustanową kotła. Paliwo to po szybkim odgazowaniu nie wydziela już prawie żadnych par i gazów smołowych (jeżeli tak można to ująć). Ponadto potrafi długo przechowywać w swoim wnętrzu "zalążki ognia".

Pytasz o osiągi, to odpowiem tak. Gdyby to paliwo kompozytowe dało się spalić na palniku retortowym, to z pewnością bym jakiegoś VER-a na szybko pomierzył. Nie da się spalić dlatego, ponieważ nie można wtłoczyć powietrza w warstwę paliwa. Duże zwiększenie wydajności dmuchawy, skutkuje ogromnym zwiększeniem drobnego pyłu wydostającego się wraz z spalinami do wymiennika i kanału dymowego. W czasie formowania (tłoczenia) tego peletu, jego zewnętrzne ścianki są bardziej poddane ściskaniu i tworzą taki rodzaj ochronnego pancerza. Dlatego w czasie transportu, jest mało prawdopodobne jego kruszenie. Wnętrze nie jest tak mocno sprasowane. Taki kawałek peletu można bez problemu rozgnieść dwoma palcami męskiej dłoni. Napisałem wcześniej zapytanie techniczne na witrynie internetowej paliwa kompozytowego VARMO i do tej pory cisza.

Na zdjęciu poniżej palnik retortowy z zdemontowanym talerzem i koronką, jest to widok na górną powierzchnię kolana palnika retortowego. Lewa strona zdjęcia to strona podajnika, prawa strona to ścianka kolana na której paliwo kompozytowe jest kruszone i rozdrabniane do postaci bardzo drobnego miału (grubego pyłu). Ten suchy i sypki pył węglowy z niezwykłą starannością zatyka większość kanałów przestrzennych pomiędzy ocalałymi bryłami peletów węglowych. ps. Obiekt oświetlony zwykłą latarką LED, więc zdjęcie miejscowo przepalone.

Vlad24 tak było przy "doświadczeniu z puszką po brzoskwiniach". Rzeczywistość jest bardziej skomplikowana i czasem nas zaskakuje. Wieczorem się odezwę, szukajcie dalej przyczyn.

Paliwo kompozytowe VARMO wylądowało w zasobniku. Po pewnym czasie z paleniska retortowego klasycznego o mocy 38 kW (nieco przerobione), do popielnika zaczęło spadać coś takiego. Pytanie, co zmienić by efekty wizualne popiołu z paliwa kompozytowego VARMO nie raziły oczu ?.

Ciąg dalszy przygód małego chemika. Nie dawało mi spokoju to zainicjowanie tlenia w paliwie Varmo. Postanowiłem wykorzystać chwile nieobecności mojej małżonki w domu i wykonałem następujące doświadczenie. Na dnie zamykanego, przezroczystego pojemnika plastykowego ułożyłem równą warstwę rozdrobnionego paliwa kompozytowego Varmo (kawałek o długości około 30 mm). Zdjęcie ponizej. Pojemnik włożyłem do mikrofalówki, nastawiłem moc 100%, czas 3 minuty. Co 1 minute przerywałem grzanie i sprawdzałem organoleptycznie efekty oddziaływania mikrofal na rozdrobniony opał. Nic ciekawego się nie działo, temperatura spodu plastykowego pojemnika wyczuwalna, więc maksymalnie mogło to być 45*C – 50*C. Po tym doświadczeniu, zawiedziony brakiem jakiś efektów wizualnych, oprócz wzrostu temperatury, postanowiłem zmienić metodykę doswiadczenia. Na środku pojemnika, na warstwie rozdrobnionego paliwa, ułożyłem ściśle obok siebie trzy kawałki paliwa. Pojemnik włożyłem do mikrofalówki i po minucie moim oczom ukazał się taki oto widok (kawałki paliwa rozsunąłem sam). Ja mogę tylko wysnuć taki wniosek (mało konstruktywny). Razem można więcej. Dalsze relacje w przyszłym tygodniu, będzie to dociekanie co się dzieje z tym paliwem kompozytowym na palniku, czy też w palniku retortowym kotła. ps. Autora tematu przepraszam za posty odbiegające nieco od tematu, postaram się wyodrębnić posty o nowym paliwie kompozytowym Varmo i poproszę admina Marcina o przeniesienie postów do nowego tematu.

Rozgrzany opał Varmo w półmisku po wystawieniu na zewnątrz domu, doznał delikatnych pieszczot ze strony wiatru i zaczął dymić jeszcze bardziej. Przeczuwając co może właśnie zachodzić we wnętrzu tych formowanych peletów węglowych, postanowiłem zrobić małe doświadczenie. Blaszana puszka odpowiedniej pojemności, w spodzie puszki zrobiłem do 40 otworów gwoździem o średnicy około 4mm. Całość rozgrzanego i dymiącego paliwa kompozytowego umieściłem w puszcze, puszka została ustawiona na dystansach nad metalową blachą. Tak to wyglądało po 1,5 godzinie od czasu zakończenia suszenia w mikrofalówce. Po czterech godzinach od zakończenia suszenia widok był taki. Po siedmiu godzinach żar jedynie był w środkowej części wnętrza peletów. Na drugi dzień zważyłem popiół. Waga popiołu wynosiła 57 g. Daje nam to około 11,4 % zawartości popiołu w węglu kompozytowym Varmo. Trochę więcej niż deklaruje producent, ale należy uwzględnić to, że paliwo nie spaliło się całkowicie, zdjęcia poniżej. Na ostatnim zdjęciu, na puszcze zaznaczyłem flamastrem (linia i strzałka) poziom popiołu po wypaleniu opału. Kreska czerwona poniżej, została dorysowana do zdjęcia, jest to poziom popiołu delikatnie ubitego. Na koniec pytanie do wszystkich. Jaka substancja mogła spowodować punktowe zainicjowanie tlenia w tym paliwie kompozytowym ?.

Ciąg dalszy przygód małego chemika. O przebiegającym ku końcowi procesie suszenia nie powiadomił mnie sygnał dźwiękowy mikrofalówki lecz dziwny swąd dobiegający z kuchni. Gdy szybko przybyłem na miejsce, okazało się, że z mikrofalówki uchodzi nieduża ilości białego dymu, o woni przypominającej świeże pakuły konopne stosowane przez hydraulików. Do końca ustalonego przeze mnie czasu pozostało jeszcze niecałe dwie minuty. Po wyjęciu półmiska z mikrofalówki zmierzyłem pirometrem temperaturę powierzchniową paliwa kompozytowego i najwyższa temperatura jaką znalazłem wynosiła 142 *C. Po zważeniu półmiska z 500 gramami Varmo okazało się, że podczas suszenia ubyło 17 g masy paliwa Varmo. Zakładając, że rozpoczęty wewnętrzny proces utleniania materiału nie wpłynął znacząco na ubytek masy paliwa i zakładając, że cała wilgoć z paliwa uszła, to wynik jest następujący (w przybliżeniu). Paliwo kompozytowe Varmo, które doświadczalnie poddałem suszeniu miało około 3,4 % wilgotności. Z powodu tego, że półmisek z rozgrzanym paliwem nie przestawał dymić, wyniosłem go na zewnątrz domu i przystąpiłem do wietrzenia pokoi. ps. W międzyczasie wrócił syn z pracy i spytał mnie o pochodzenie tych ziółek. Odparłem dyplomatycznie, że go nie stać na takie przyjemności. CDN

Przygody małego chemika. Zaintrygowała mnie informacja podana przez prelegenta na konferencji, o tym, że wilgotność w paliwie kompozytowym VARMO może wynieść przy idealnym suszeniu nawet 2% . Dla mnie ta wartość 2% wilgotności, była niewyobrażalna. Więc postanowiłem w amatorski sposób to sprawdzić. Badanie wilgotności przemijającej węgla w laboratorium przebiega miej więcej tak (przykład): Oznaczanie wilgoci powietrzno - suchej węgla. Metoda polega na suszeniu odważki węgla powietrzno suchego w atmosferze powietrza lub azotu w temperaturze 105 – 110oC i na wagowym oznaczeniu jego masy. Naczynka wagowe z doszlifowana pokrywka należny wygrzać w temperaturze 105 – 110oC. Badając próbkę analityczna o granulacji poniżej 3 mm należny sporządzić naważkę ok. 10 g, natomiast przy próbce analitycznej 0,2 odważyć 1 - 2 g do naczynka wagowego. Rozprowadzić próbkę równomiernie po dnie naczynka wagowego. Podczas suszenia pokrywka naczynka powinna być uchylona lub położona obok. Suszenie odważki węgla o granulacji poniżej 3 mm powinno trwać nie krócej niż 60 min, natomiast dla próbki analitycznej 0,2 nie krócej niż 30 min. Po upływie tego czasu naczynko przykryć pokrywka, 2 wyjąc z suszarki i włożyć do eksykatora aż do wystygnięcia. Zważyć naczynko uchylając na chwile pokrywkę. Przeprowadzić suszenie kontrolne aż do uzyskania stałej masy z dokładnością do ± 0,01 g. Czas suszenia kontrolnego trwa 30 min. Ważyć z dokładnością do 0,002 g. Oczywiście ja takich warunków pomiaru nie potrafię spełnić, więc postanowiłem wdrożyć metodę ekspresową i brutalną. Odważyłem w półmisku szklanym używając wagi kuchennej 500g badanego paliwa kompozytowego. Całość włożyłem do mikrofalówki i nastawiłem 25% mocy oraz czas 30 minut. W początkowym okresie 15 minut przerywałem suszenie co 5 minut , w celu zmierzenia pirometrem temperatury powierzchniowej suszonego paliwa. Temperatura oscylowała w granicach, po 5 minutach 60 *C, po 10 minutach 85 *C, po 15 minutach także około 85 *C. Z uwagi na nie wzrastającą temperaturę powierzchniową paliwa kompozytowego, zaprzestałem dalszej obserwacji procesu suszenia i udałem się do innego pomieszczenia. Co ciekawego wydarzyło się później, o tym jutro. CDN

Prezentacja na temat: Budowa Zakładu Produkcji Kompozytowych Paliw Stałych http://slideplayer.pl/slide/825257/ Wieczorem zdam relacje, z mojej próby określenia wilgoci w tym paliwie kompozytowym. W każdym razie pełna kompromitacja, oczywiście moja.

VARMO w obiektywie aparatu fotograficznego. Na pierwszym zdjęciu wyselekcjonowałem największe i najmniejsze okazy kształtek paliwa kompozytowego nowej generacji. Zapewne znajdą się jeszcze mniejsze okruchy. Drugie zdjęcie obrazuje zabarwienie kształtek, dla porównania kolega z KWK Chwałowice. Średnica sformowanych kształtek wynosi około 17,5 mmm.

Polecam tego posta dla tych wszystkich co uważają, że wystarczy kupić i zamontować piekarnik. Następnie kupić jajka, mąkę, cukier i drożdże, ewentualnie jeszcze do tego jakieś powidła i wyjdzie nam wspaniałe ciasto drożdżowe. Skoro ja znalazłem, to znaczy, że można publikować. Wynalazki, w kategorii Chemia i Metalurgia, Patent nr. 393363 z dnia 2010-12-20 Kompozytowe paliwo formowane, zwłaszcza z udziałem mułów węgli quasikoksowych i koksowych oraz bio-modyfikatorów do interwałowego procesu spalania i sposób jego otrzymywania Kompozytowe paliwo formowane charakteryzuje się tym, że zawiera - do 90% mułów węgli quasikoksowych i koksowych o indykatorze refleksyjności Rє (0,8...1,2)% i temperaturze zapłonu tz є (230...360)°C, - do 30% węgli energetycznych o indykatorze refleksyjności R є (0,6...0,8)% i temperaturze zapłonu tz є (190...230)°C, - do 20% węgla brunatnego o indykatorze refleksyjności R є (0,4...0,6)% i temperaturze zapłonu tz є (140...190)°C, - do 15% koksiku o indykatorze refleksyjności R wyższym od 6% i temperaturze zapłonu tz є (350...600)°C do 20% bio-modyfikatorów - oraz do 10% mieszaniny związków wapnia, magnezu i glinokrze-mianów, korzystnie wprowadzanych w postaci haloizytu. Sposób polega na tym, że w pierwszej fazie procesowej otrzymuje się - bio-modyfikator przez mieszanie lignocelulozy z roztworem lignosul-fonianu w glicerynie lub w wodzie do uzyskania konsystencji masy łatwo zbrylającej się, - a następnie bio-modyfikator mieszany jest z składnikiem węglowym w proporcji od 2:1 do 1:2, W kolejnej fazie procesowej uzyskaną mieszaninę poddaje się sekwencyjnemu bądź korzystnie jednoczesnemu mieszaniu przepływowemu w ilościowo zadanych strumieniach masowych, które stanowią - do 90% muły węgli quasikoksowych i koksowych o indykatorze refleksyjności Rє (0,8...1,2)% i temperaturze zapłonu tz є (230...360)°C, - do 30% węgle energetyczne o indykatorze refleksyjności R є (0,6...0,8)% i temperaturze zapłonu tz є (190...230)°C, - do 20% węgle brunatne o indykatorze refleksyjności R є (0,4...0,6)% i temperaturze zapłonu tz є (140...190)°C, - do 15% koksik o indykatorze refleksyjności R wyższym od 6% i temperaturze zapłonu tz є (350...600)°C - oraz do 10% mieszaniny związków wapnia, magnezu i glinokrzemianów, korzystnie wprowadzanych w postaci haloizytu, - przy czym bio-modyfikator stanowi do 20% masy ogólnej, Otrzymana plastyczna jednolita mieszanina w kolejnej fazie poddawana jest formowaniu, Zaś otrzymane kompozytowe kształtki paliwowe w końcowej fazie procesowej poddaje się fizykochemicznej stabilizacji - poprzez ich łagodne suszenie z szybkością nie przekraczającą szybkości krytycznej powodującej ich pękanie - oraz kondycjonowanie, któremu towarzyszy swobodne odparowanie wilgoci resztkowej a także obniżenie temperatury z jednoczesnym wzrostem wytrzymałości mechanicznej kształtek. ps. Formatowanie tekstu opisu skrótowego patentu jest w moim wykonaniu (tego się nie dało czytać)

Oooj, nie doceniasz mnie, na innym forum jestem uznawany za adwokata ZawiJana. :P Praktycznie wszystko, co nie jest utajnione można znaleźć w głębinach internetu. Poniżej "Metodyka doboru składników kompozytowych paliw stałych dla celów zgazowania" https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=6&ved=0CEoQFjAF&url=http%3A%2F%2Fyadda.icm.edu.pl%2Fyadda%2Felement%2Fbwmeta1.element.baztech-article-BPB2-0070-0032%2Fc%2Fhttpwww_min-pan_krakow_plwydawnictwape1533-12-dzik-rozwadowski.pdf&ei=_agMU8PRPKa27QaLoIHwBg&usg=AFQjCNG6GxdsICo-BP_UsowpHYmEYlXJWg&bvm=bv.61725948,d.ZGU&cad=rja ps. Arthi Ci dwaj z Krakowskiej AGH, także zajmują ciepłą posadkę i dostają stałą pensje.

Wklejam. Pogrubienia moje. O PALIWIE VARMO Prezentowane paliwo - o nazwie handlowej VARMO - jest paliwem stałym nowej generacji. To pierwsze kompozytowe paliwo węglowe o zmodyfikowanej kinetyce spalania i wyraźnie poprawionych parametrach użytkowych i ekologicznych, pozwalające na istotną poprawę warunków środowiskowych w aglomeracjach miejskich i regionach turystyczno-uzdrowiskowych. Paliwo to powstało w wyniku pełnego cyklu badawczo-wdrożeniowego zrealizowanego w ramach współpracy Polskiego Koksu SA i Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Rozwiązanie to jest przedmiotem wspólnego zgłoszenia projektu wynalazczego do Urzędu Patentowego RP, pod numerem P.393363 z dnia 20.12.2010, pt.: „Kompozytowe paliwo formowane zwłaszcza z udziałem mułów quasi-koksowych i koksowych oraz biomodyfikatorów do interwałowego procesu spalania i sposób jego otrzymywania”. Formowane w postaci peletu paliwo jest wytwarzane na bazie flotokoncentratu wraz z biomodyfikatorami, przy czym skład ilościowy jest podporządkowany wymogom ekologicznym. Głównymi cechami innowacyjnymi tego paliwa są: - Zmodyfikowana kinetyka spalania poprzez wytworzenie mikroporowatej struktury kształtek, pozwalającej na termodyfuzję wilgoci z rdzenia kształtki przez pierścieniowy front palenia, w którym następuje rozkład pary wodnej na wodór (H2) i rodnik (OH-), stymulujący kinetycznie dopalenie CO do CO2, zbliżając w efekcie proces spalania do termodynamicznie idealnego. - Zastosowanie komponentów o wysokim indeksie tlenowo-wodorowym, wpływającym na wzrost efektywności dopalania węglowodorów do produktów zupełnego i całkowitego spalania, tj. dwutlenku węgla i pary wodnej, która dodatkowo poprzez rozkład w trakcie spalania, stymuluje przebieg łańcuchowych reakcji spalania węglowodorów. - Dzięki zastosowaniu komponentów sieciujących strukturę kształtki paliwowej po jej spaleniu uzyskuje się mineralną strukturę szkieletową, wpływającą efektywnie na obniżenie emisji pyłów i metali ciężkich. - Bezdymne spalanie eliminujące uciążliwe zjawisko smogu. Paliwo VARMO posiada następujące cechy ekologiczne: - wysoką wartość opałową Qr≥ 25 MJ/kg - zawartość popiołu do 11% - obniżoną emisję tlenku węgla do 40 mg/m3 (wartość dopuszczalna 1200 mg/m3) - zawartość pyłu do 45 mg/m3 ( wartość dopuszczalna 125 mg/m3) - emisję 16WWA do 0,05 mg/m3 (wartość dopuszczalna 5 mg/m3) w tym B(a)P 3,1 µg/m3 (wartość dopuszczalna 75 µg/m3) - emisję SO2 i NOx poniżej wartości uzyskiwanych ze spalania obecnie stosowanych paliw stałych. Paliwo to może być efektywnie spalane we wszystkich typach dotychczas stosowanych kotłów w gospodarstwach domowych, jak również w obiektach użyteczności publicznej. Jednakże maksymalne obniżenie emisji możliwe jest przy stosowaniu kotłów z automatycznym podawaniem paliwa. Arthi raczej pomyliłeś adresy, czy osoby. Tutaj masz forum o brykieciarkach https://brykieciarki.fora.pl/ ZawiJan nie zajmuje się "geszeftami" tylko sprawami bardziej globalnymi.

Zapewne to, że spora część (potencjalnych) pyłów nie uwolni się się z tej szkieletowej struktury mineralnej i nie wyleci przewodem dymnym do atmosfery. Łysy1l na pozostałą część Twego postu odpowiem później.

Ile dodatkowej energii należy włożyć by wyprodukować produkt finalny tego nie wiem. Z ciekawostek mogę podać, że półprodukty czyli przede wszystkim ten węglowy muł, dostarczany jest o 30% stopniu zawilgocenia. Produkt finalny przed zapakowaniem, jest suszony na suszarkach taśmowych w temperaturze 85 - 100 *C. Gorąca woda do suszenia, dostarczana jest rurami z przyzakładowej elektrociepłowni zasilanej metanem, nawet silnik napędzający pompy zasilany jest metanem. Tutaj ciekawostka, ten pelet węglowy może być wysuszony nawet do wartości 2% wilgotności, i przy takiej wilgotności można otrzymać paliwo o wartości opałowej 28 000 kJ / kg.

Na konferencji padła cena z ust prelegenta 660 zł za tonę dla klienta końcowego. Niestety życie, czy też rynek jest brutalny i na Śląsku cena waha się w granicach 720 zł - 800 zł za tonę. Palety po 750 kg. Ceny flotu ani mułu nie znam.

HP79 także masz racje, że jest to taki marketing dla humanistów, nieco przerysowany. Sprawdzałem nagranie dźwiękowe, które zrobiłem w czasie konferencji, tam też prelegent robił takie porównanie. Miarodajne testy porównawcze już podawałem. Co prawda nie był to ten "pelet węglowy" a polidyspersyjna mieszanka paliw stałych. Opracowały to te same osoby. Poniżej kopia strony, dla tych co nie chcą przeczytać całości materiału zawartego tutaj : http://ros.edu.pl/text/pp_2011_054.pdf ​Jeszcze małe sprostowanie, głównym składnikiem paliwa Varmo nie jest flot a węglowy muł osadnikowi. Co prawda na konferencji prezentowane było właśnie to nowe paliwo kompozytowe o nazwie handlowej VARMO, ale to nie jest najważniejsza cecha i idea tego pomysłu. Najważniejsze jest to, że można produkować paliwa z różnych surowców, kompozytów i nadawać produktowi finalnemu różne właściwości. Prelegent twierdził, że można wyprodukować paliwo, nawet pod charakterystykę danego kotła. Zachęcał wszystkich (tzn. instytucje, naukowców, producentów, wynalazców) do współpracy przy opracowywaniu nowych paliw kompozytowych. Oni, czyli Polski Koks S.A. mają dopracowane automatyczne narzędzie i czekają na propozycje.

Masz racje. Nie przemyślałem do końca tej mojej wypowiedzi. Tak dobre wyniki emisji są spowodowane metodą spalania współprądowego. Dziękuje za zwrócenie uwagi.

Wykres zapewne powstał w Polskim Koksie S.A., a powstał na podstawie danych otrzymanych wraz z Świadectwem badania na "znak bezpieczeństwa ekologicznego" Kwalifikowanych Paliw Stałych, wydanego przez IChPW w Zabrzu. Nie znalazłem nigdzie danych, więc podaje to co widnieje na stronie internetowej producenta kotłów TILGNER. Pelet węglowy VARMO posiada następujące cechy ekologiczne: → wysoką wartość opałową Qr> 25 MJ/kg → zawartość popiołu do 11% → obniżoną emisję tlenku węgla do 40 mg/m3 → zawartość pyłu do 45 mg/m3 → emisję 16WWA do 0,05 mg/m3, w tym B(a)P 3,1 µg/m3 → emisję SO2 i NOx poniżej wartości uzyskiwanych ze spalania obecnie stosowanych paliw stałych Pod koniec tygodnia opróżni się zawartość zasobnika w moim kotle, to wykonam próby. Opisze i zrobię VER-a. W miarę wolnego czasu opisze także przebieg konferencji. Kolega Stefan także był, więc może i on coś dopowie. Jeżeli dyskusja będzie przebiegła merytorycznie, to z pewnością i sam autor tematu zabierze głos.

Łysy1l moim zdaniem Twoje wpisy dotyczące flotokoncentratu bardziej szkodzą niż pomagają. Nie piszę tego w sposób złośliwy,ale Twoje posty jeszcze bardziej przekonują innych użytkowników kotłów co do słuszności wyboru flotu jako opału "bez-szkodliwego". Mnie bardziej przekonuje wykres z aparatu pomiarowego niż Twój film nakręcony "ślepym" aparatem fotograficznym. Poniżej wykres pokazujący dwa oblicza flotokoncentratu. Flot nieprzetworzony, spalany w tradycyjnym kotle i przetworzony (zmodyfikowany) spalany w kotle z automatycznym załadunkiem paliwa. Ten ostatni słupek wykresu dotyczy benzo-alfa-pirenu.

Nieprecyzyjnie się wyraziłem. Kotły zgazowujące opał z ręcznym zasypem, mają dużą szanse by przejść, dosyć rygorystyczną procedurę badań. Łysy1l zapewne przyszły sezon grzewczy ( może i następny) będziesz jeszcze instruował tu na forum, jak ten FLOT fajnie zutylizować w kotle. Wiem, że taka brutalna rzeczywistość może Ciebie oburzać. Łysy1l wyobraź sobie, wkurzonego swojego kolegę z Danii, któremu po roku 2020 zabronią instalowania w swoim gospodarstwie domowym kotła opalanego gazem czy też olejem opałowym (o węglu to nawet nie wspominam). Gaz i olej opałowy, to przecież także są paliwa kopalne.

Byłem. W bardzo ekspresowym skrócie, moja subiektywna recenzja z IX Konferencji Naukowo-Technicznej zorganizowanej prze ICHPW w Zabrzu. - zniknie muł i flot z ofert sprzedaży detalicznej - znikną z sprzedaży kotły z ręcznym zasypem – pozostaną tylko zgazowujące opał - po 1 stycznia 2018 pozostanie na rynku tylko garstka producentów kotłów i szara strefa. - wszyscy tzn. (instytucje ochrony środowiska, producenci opału, producenci kotłów) oczekują od Ustawodawcy szybkich i przemyślanych przepisów Bardzo urzekł mnie dyrektor IChPW Pan dr inż. Aleksander Sobolewski w swojej wypowiedzi, opisując prosto i przekonywająco „o możliwości wyboru produktu przez konsumenta”. Otóż porównał on sytuację wyboru paliw kopalnianych do sytuacji paliw na stacji benzynowej. Gdyby Ustawodawca w przeszłości nie wykonał pewnych „manewrów z akcyzą”, to nadal na stacjach paliw była by w sprzedaży (wybór) tańsza benzyna ołowiowa, zatruwająca nasze środowisko. Teraz opisze, taki mały przerywnik w czasie konferencji, w wykonaniu ZawiJan-a. Przywołał On mianowicie na konferencji, nasze niedawne pytanie i wątpliwości co do „zasadności i efektów organizowania takich konferencji”, dodał jeszcze, że na pewno wysłannicy słuchają to o czym On teraz mówi. A powiedział co następuje. Konferencja nie załatwia niczego, a służy jedynie do wymiany poglądów. ps. Na koniec nieco prywaty. Po konferencji, spotkałem się z ZawiJan-em, poświęcił na rozmowę ze mną sporo czasu. Podziwiam go, 70 lat i tyle energii. Długi i serdeczny uścisk jego dłoni – bezcenny.

Jeżeli nic nadzwyczajnego się nie wydarzy, to przybędę. Po drodze mam odebrać 100 kg VARMO.